31 agosto 2005

Música

"Everything Changes"

If you just walked away
What could I really say?
Would it matter anyway?
Would it change how you feel?

I'm the mess you chose
The closet you cannot close,
The devil in you I suppose
Because the wounds never heal.

[Chorus:]
But everything changes
If I could turn back the years
If you could learn to forgive me
Then I could learn to feel,
Sometimes the things
I say In moments of disarray
Succumbing to the games we play
To make sure that it's real.
[Chorus]

When it's just me and you.
Who knows what we could do.
If we can just make it through
The toughest part of the day.

[Chorus]

Stay here together
And we could
Conquer the world
If we could
Say that forever
Is more than just a word.

If you just walked away
What could I really say?
It wouldn't matter anyway.
It wouldn't change how you feel.

Staind - Chapter V

"A Modern Myth"

Did we create a modern myth
Did we imagine half of it
Would happen in a thought from now

Save yourself
Save yourself
The secret is out
The secret is out

To buy the truth
And sell a lie
The last mistake before you die
So don't forget to breathe tonight
Tonight's the last so say good-bye

The secret is out [x4]

Good-bye [x17]

"The Story"

I've been thinking of everything
I used to want to be
I've been thinking of everything
Of me, of you and me

This is the story of my life
These are the lies I have created

I'm in the middle of nothing
And it's where I want to be
I'm at the bottom of everything
And I finally start to leave

This is the story of my life
These are the lies I have created
I created

And I swear to god
I've found myself
In the end

In the end

This is the story of my life
These are the lies I have created

30 seconds to mars - A beautiful lie

Estas son 3 canciones de 2 buenos grupos que acaban de sacar disco nuevo, chapter V y A Beautiful Lie, los grupos son Staind y 30 seconds to mars, os los recomiendo, por la melodia y por la letra.

25 agosto 2005

Esto va de cine

La primera peli que comento es Sin City, una peli que como ya me habían dicho o te gusta o no te gusta, personalmente me encanto aunque como me dijeron no por su argumento porque de hecho no tiene, pero su sensacional puesta en escenario me dejo asombrado. Mantiene un feeling tarantino, rápida, cruda, surrealista que por otra parte contrasta como si miraras una película antigua en la época y la forma de actuar de los actores de los personajes. Por otro lado es calcada a un cómic, sí, parece que miras un cómic, de hecho yo diría que es una mezcla de pelis antiguas y cómic, dando un toque muy retro pero que para dar la guinda de modernidad lo contrasta con una fotografía y sobretodo un color impresionante.

Por otra parte otra película que he visto ha sido Los Chicos del coro, no hay mas que decir que el resultado es muy bueno aunque no pasa de original intentando imitar el club de los poetas muertos, de cómo un músico “fracasado” da razones para vivir a sus alumnos, lo mas destacable sin duda es su banda sonora, que te quedas enamorado de esos coros, esta cae seguro a mi musicoteca jeje

Por último la gran sorpresa, el año de la garrapata, al principio cuando me dijeron este nombre me asuste pero mi susto fue mayor cuando encima me dijeron que era española, y ni que decir cuando una comedia, vale he de decir que a pesar del titulo es un gran película que nada tiene que ver con las películas españolas típicas, no, esto no es el gay de almodovar, su calidad técnica es muy buena a pesar del poco presupuesto que se le ve en ella y su estilo recuerda mucho más a películas americanas pero sobretodo a las del tipo club de la lucha, claro que esta sin un fondo tan filosófico y por supuesto ambientada en España, Galicia más concretamente. La peli tiene su mensaje, va de un chico, muy vago que acaba la carrera después de 9 años y claro luego se plantea ¿y ahora que? Trabajo, sentar la cabeza, casarse, tener hijos y ya… bueno él no se quiere desprender de su vida de estudiante, de sus amigos, juergas, y en definitiva “buena vida”, la verdad es que la peli dice muchas verdades y no es difícil sentirse identificado en alguna situación. La peli habla de nuestros tiempos, de nuestra generación, de a que aspiramos y que buscamos, sinceramente me gusto, yo me quedo con 2 cosas entre muchas, una cuando dice, si tus padres están contentos y te felicitan es que te has equivocado, la otra cuando hace un monologo porque su mejor amigo le traiciono y se plantea su relación con él y su sexualidad, entonces dice, ¿Soy gay? No, no lo soy, cuando tenia 13 años me imagine chupando una polla y me empezaron a pegar arcadas, en cambio cuando me imaginé lamiendo un conejo me imaginé perfectamente, sí, por eso se que no soy gay, y ¿que hay de los bisexuales? Eso son tonterías, los bisexuales son personas indecisas que no saben hacia donde van, no se puede estar en 2 bandos, o eres del Madrid o eres del Barça, o eres de pepsi o eres de cocacola, no se puede estar en medio, ¡en la vida se han de tomar decisiones!

Aparte del cuestionamiento de su sexualidad me gusto el trozo de eres de pepsi o cocacola, sí, en la vida se han de tomar decisiones, es ley de vida y sino no llegas a ningún sitio, y claro la pregunta es ¿Y tú de quién eres?

22 agosto 2005

Piedras





“… despacito, más tranquila, con dos dedos, torpe pero acertando las letras que quiero dar. Estoy tranquila, por fin. Al menos ya no siento que me muero por dentro. Eso es bueno, no?

Tengo ganas, pequeñas, pero ganas de empezar otra vez, y olvidarme de que esta y cualquier ciudad a veces está tan triste como yo; y notar que estoy cambiando, aunque sola sea un poco, bueno, si es mucho, mucho mejor.

Has visto que egoístas nos volvemos cuando estamos solos?... tu crees que nos enamoramos solo para no estar solos? Yo creo que me he enamorado de un chico, bueno… de su cogote. Me encanta el cogote de un conductor de tranvía que no conozco.

Espero que lo que tienes ahora sea lo que siempre soñaste tener. O mirar los sueños como los conseguimos, porque a algún sitio tienen que ir, aunque creo que al final lo sueños no son más que un excusa, pero una excusa muy gorda, son la excusa para vivir.
Por eso, a veces también se convierten en la mirada nostálgica de lo que nunca fuimos. Que putada… asumir que nunca serás lo que siempre deseaste, ni esperarlo siquiera…joder.

Deseo, deseo, deseo
Quiero con todas mis fuerzas ser feliz, y con eso, hacer también un poquito felices a los que me rodean.
Eso es lo que siempre quise…

Ahhh! Que bien!

17 agosto 2005

La Fiesta

Una playa, 4 Djs, 12 horas de música, 30.000 personas, 20 amigos y 200€ de alcohol, resultado: Una gran fiesta.

10 agosto 2005

La Broma

Estava legint un llibre i vaig llegir una cosa que em va fer gràcia i vaig dir ho postejare, en part diu grans veritats en part es com una broma.

Levanté el vaso y dije: ¡Brindemos entonces por el aguardiente de trigo, por ese aguardiente corriente!
Se sonrió, chocó su vaso con el mío y luego dijo:
-Siempre he deseado conocer un hombre que sea sencillo y directo. Natural. Claro.
Tomamos un trago y yo dije:
-Hay pocas personas que sean así.
-Las hay, dijo Elena. Usted es así.
-No creo, dije.
-Lo es.
De nuevo me quedé maravillado por la increible capacidad humana de transformar la realidad a la imagen de los deseos o ideales, pero no vacilé en aceptar la interpretación que Helena hacía hacia mi persona.
-Quien sabe. Es posible, dije. Sencillo y claro.
¿Pero que es eso de sencillo y claro? Todo depende de que el hombre sea tal como es, de que no se avergüence de querer lo que quiere y desear lo que desea. La gente suele ser esclava de las ordenanzas. Alguien les ha dicho que debe ser de tal o cual manera y ellos tratan de ser así y jamás llegan a saber quienes eran y quienes son. Al final ya no son nadie ni nada, actúan de una forma ambigua, oscura, confusa. El hombre debe tener ante todo el valor de ser él mismo.
Desde el comienzo le he dicho, Helena, que usted e gusta y la deseo aunque sea una mujer casada. No lo puedo decir de otro modo y no puedo no decirlo.
Lo que había dicho era ligeramente penoso, pero era necesario. Dominar las opiniones de una mujer es algo que tiene unas reglas precisas; quien trata de convencer a una mujer, de refutarle su punto de vista con argumentos razonabes, difícilmente llegará lejos.

Milan Kundera "La Broma"

02 agosto 2005

PLANETES

Llamamos "zhou" al ir y al volver, a lo pasado y a lo presente.
Llamamos "yu" a las cuatro direcciones, a arriba y a abajo.

"Huainanzi" obra escrita en China alrededor del s.II a.C."


Según se dice, este fue el origen de la palabra china "yuzhou" (espacio, universo), que luego fue exportada al japonés como "uchû". El pasado y el futuro, y absolutamente todo lo que nos envuelve es pues el "espacio". La Tierra forma parte de ese espacio. Los terrestres somos también habitantes del espacio, sin ninguna duda.

Así pues, opino que es muy triste que haya gente que piense que sólo la parte que queda arropada por la atmósfera no forma parte del espacio, y más triste todavía es afirmar que el mundo humano es sólo ese. Puede que esta idea se convierta en mi auténtica motivación para empezar s crear esta obra.

Makoto Yukimura


Ja he recomanat l'anime de Planetes, vaig veure la serie i em va agradar molt... així que no vaig dubtar en comprar-me el manga. I la veritat es que és MOLT molt millor.
Aquest és un comentari que l'autor de Planetes fa en el primer volum, i crec que es una molt bona presentació del manga.


Apa!!! a llegir!!

Creative Commons License
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.